Гл.19. Карані, гены і дзеясловы



Воспитание  Патриотов.
Глава 19.

Пра гены, карані і дзеясловы!

Статья  журналиста Виктора Ловгача о Костениче Д. А. - Заслуженном Учителе  Беларуси  и его Педагогической Династии! 

( Я  разместил  здесь  сигнальный  экземпляр повести В. Ловгача со всеми фотографиями и моим комментарием, что не вошло в журнальный текст из - за недостатка места!?) 



Предисловие и ссылки к видеофильмам, которые размещены в интернете о работе педагогического коллектива Велятичской школы под руководством  Заслуженного Учителя Беларуси  Костенича Д. А. , его соратников и единомышленников  :
Лучше один раз увидеть, чем сто раз услышать или прочитать, хотя и прочитать есть о чём!


 Посмотрите  видеоролик 2007 года:"Заочная экскурсия по Велятичской школе, которую проводит  старый директор Велятичской школы(1968-2006г.г.)  Заслуженный Учитель Беларуси Дмитрий Александрович Костенич":
 : https://www.youtube.com/watch?v=iylZSv9uXQA

Содержание:
1. Представление старого директора Костенича Д. А. ( ученик  Тишковец Егор)
2.О строительстве новой школе (спрашивает Скрундь Роман  - ученик)
3.О Парке Народной славы ( спрашивает  ученица Ильюшонок Кристина)
4.Аллея Памяти Учителей(рассказывает Маляревич Ирина - ученица)
5. О семейных династиях Учителей Велятичской школы - КостеничД. А.
6. Зодиакальный круг, где принимаются в клуб "Мы родились под одной звездой"
7. Велятичское Звёздное Небо- Костенич Д. А.
8. Капли воды из Велятичской школьной кринички по рекам в Чёрное небо( символ единства славянских народов: русских, украинцев, белорусов) - Костенич Д. А.
9. У памятника Герою СССР Колесовой Е. Ф. - ( спрашивает Павловец Кристина: история Подвига и Память людей!- Костенич Д.А.)
10. В музее Народной Славы ( спрашивают: ученицы Градович Ольга и Чернявчик Анастасия : о Летописи  Велятичской школы- Костенич Д.А. )
11. Экологический центр Велятичской школы( рассказывают ученица Дорожко Марина и Мухина Алина. О создании экологического центра, об эколого - патриотических тропах, о благоустройстве Велятич- рассказывает Костенич Д. А.
12.Музей детского творчества- ведёт экскурсию Ильюшонок Кристина - внучка Ильюшонок Анны Архиповны, которая подарила в музей полотна сотканные собственными руками; рассказывает Костенич Д. А.
13. Картинная галерея народной художницы Маляревич - Каландырец Т. Л.- рассказывают  ученица Маляревич Ирина и старый директор Костенич Д. А..
14 Музей "Время и мы"- рассказывают ученицы Василевская Анастасия и Градович Ольга семейной династии Учителей: Сакович- Костенич- Прохоревич -  рассказывает Костенич Д.А.
15. Музей "Крестьянская хата 17-19в.в.(  экскурсию ведёт экскурсовод Дорожко Марина). Пояснения даёт Костенич Д. А.:"Кто не хочет знать прошлого- не имеет будущего!" Выдающиеся Выпускники  Велятичской школы:  Академик Герке П. Я., доктор медицинских наук Павловец М. В., ученый - ракетчик Дайлид В. Е., Герой Социалистического труда  Юданов Ф, В., доктор техничесих наук Костюкович П. Н., Заслуженная Учительница БССР Прохоревич Е. Т., Народные депутаты Беларуси: Абрамович  М. Т., Цумаров Е. А. и др.


155 – летие Велятичской школы.
Театрализованное представление:
«Ожившая легенда!»
 Посмотрите  видеоролик 2000 года:
 https://www.youtube.com/watch?v=vYmL2G2tp8U
Содержание:
1.Построение  классов на торжественную линейку- можно увидеть всех учащихся, которые учились в Велятичской школе в 2000году и Учителей, работавших в школе в эти годы!
2.Ведут праздничную линейку: Чернухо Л. И.- Отличник образования Беларуси, Ученики: Шутко Вадим, Альшевский Игорь, Ходос Сергей.
3. За пультом: Богомолов Юрий и Костенич Т. П., Парфененко Н.Н.- постановщики "Ожившей легенды"- автор старый директор Костенич Д. А.
4.Гости праздника- можно увидеть всех многочисленных гостей!
5. На дудочке играет ученик Маляревич Антон, одетый в белорусский костюм
6 .Идут древние Веляты: Гордый Вович( Чернухо Сергей) Илья( Шляховский) Павел (ПавловецМ.)
7. Идут мастеровые люди Велятич: Груки( Грук, Гаро); Решетники( Ильюшонок, Казаков); Полонники( Павловец Юрий, Полонник); Мельники ( Дышлевич В. Мельник)
8. Первые Учителя ( Прохоревич Ольга Николаевна - выучилась на Учительницу! и др.)
9.Первая школа в Велятичах ( Первые Учителя: Сосиновский Иосиф Фомич и Алешкевич Фёдор Михайлович- священники Велятичской могильниковой церкви и дочери священников Лисицкая Варвара Павловна и Шарковская Лидия Фёдоровна).
10. Вносят макет школы 1845г.: Учителя Давиденко - Ильюшонок Анна Ивановна и Ильюшонок Лариса  Юрьевна. Изготовил макет Выпускник Велятичской школы 1959 года Ильюшонок Иван Петрович - отец Учительницы Анны Ивановны!  В школу ведут своих "детей" Чура Д., Бондарев, Д. Самсонова Т. ( Павловца  Сергея, Мельника А., Коба Ольгу Николаевну, которая "не хочет идти в школу")
11. Макет школы 1939 г., построена Шиёнком Г. С. - Первым директором Велятичской средней школы, Заслуженным Учителем БССР. Вносит Народный Учитель Велятич Жебрак Сергей Михайлович в сопровождении своих учеников 4 класса: Шишпорёнок К., Маляревича Владимира Юрьевича, Гиль Ольги Александровны,  Чура Дениса, Заборонка Сергея Ивановича,  Дивина. и др.
а) макет новой школы, построенной в 1980 году под руководством Заслуженного Учителя Беларуси Костенича вносят Учитель физкультуры Казаков Николай Иванович и ученик Градович Владимир в сопровождении учеников Выпускного класса 1981 года
12. Цветы к Деревцу Памяти Первого Директора Велятичской школы Шиёнка Г. С. - Заслуженного Учителя БССР несут Маляревич В. и Шишпорёнок К.- пионеры!



Посмотрите  видеоролики с Митинга- Реквиема, посвящённого увековечиванию Памяти  Воинов, погибших на полях сражений  в годы Великой Отечественной войны, но более 70 лет считавшихся пропавшими без вести. Члены кружка "Мы родились под одной звездой"( рук. Костенич Д. А. - Заслуженный Учитель Беларуси)  установили их имена и увековечили их Память на Зоричском кладбище Велятичского сельского совета

https://youtu.be/rapQkN6K5Y0

Остальные видеоролики  см. в архиве Д.А. Костенича

http://www.ok.ru/video/30512581247
содержание:
1.Внос урн с останками Воинов Тишковца М. А. и Полоневича А. В.
2.Выступление Новицкого П. В.
3.Выступление Заслуженного Учителя Беларуси Костенича Д. А.

http://www.ok.ru/video/30479813247
содержание:
1. Выступление ведущей митинга Стрижнёвой- Тишковец Натальи Тимофеевны
2. Выступление учащихся- членов кружка "Мы родились под одной звездой": Лукашевич Анастасии, Лукашевича Евгения, Дакука, Мельник Карине,
3. Выступление председателя ветеранской организации Войтович Валентины Адамовны.

http://www.ok.ru/video/30535977599
содержание:
1.Выступление Стрижнёвой - Тишковец Н. Т. Минута молчания.
2.Выступление племянника Тишковца М. А. - Ильюшонка Виктора Дмитриевича.

http://www.ok.ru/video/30555638399
содержание:
1. Предание земле останков Воинов Тишковца Михаила Архиповича и Полоневича Александра Васильевича..

http://www.ok.ru/video/30561274495
содержание:
1.Горсти земли и солдатские каски в могилу Воинов Тишковца Михаила Архиповича и Полоневича Александра Васильевича от родных, близких, земляков. Сестра Полоневича А. В. - - Александрина привезла горсть земли с могил Отца и Матери Полоневича А. В.
2. Трогательный момент митинга - реквиема: Внучка Воина Полоневича Александра Васильевича с грудным ребёнком- правнуком Воина отдаёт последние почести, погибшему в годы Великой Отечественной войны родному Человеку!
3. Воинский салют погибшим Воинам

http://www.ok.ru/video/30684220031
Содержание:
1. Возложение венков и цветов на могилы Воинов Тишковца М. А. и Полоневича Александра Васильевича от родных, близких, земляков и членов кружка "Мы родились под одной звездой"

http://www.ok.ru/video/30638410367
Содержание:
1.Письмо, пропавшего без вести Воина (Гимн поисковых отрядов) внучатой племянницы Полоневича Александра Васильевича.

http://www.ok.ru/video/30684285567
содержание:
1. Закрытие митинга!
2. Прощание славянки- исполняет военный оркестр!



Пра гены, карані і дзеясловы

Агульны педагагічны стаж дынастыі настаўнікаў Саковічаў Касценічаў Прахарэвічаў складае 1000 гадоў


Усе мы хочам, каб нашы дзеці, унукі, праўнукі знайшлі сваё месца ў грамадстве – былі   адукаванымі, сумленнымі, стварылі моцныя сем’і  ды не  забываліся пра бацькоў
і   дзядоў, пра  месца, дзе нарадзіліся, вучыліся, раслі… Такі  вынік, вядома, у  большай ступені залежыць ад нас саміх. Але не менш важнае значэнне для станаўлення любога хлопчыка і дзяўчынкі мае атмасфера, створаная вакол яго ў перыяд першых крокаў да пазнання свету.
І   тут ужо справа за настаўнікам, яе  «канструктарам». Пра   ўнікальнага чалавека з  гэтай кагорты наш расказ…


Дайсці да  прафесіі

 Паважаны чалавек. Так звычайна ў вёсцы кажуць пра таго, хто на працягу свайго жыцця заслужыў пашану за сваю працу, узорныя паводзіны, добразычлівыя адносіны да людзей. У вёсцы Вяляцічы Барысаўскага раёна такой паважанай асобай, безумоўна, з’яўляецца Дзмітрый Аляксандравіч Касценіч. Ён Настаўнік з вялікай літары, педагог па прызванні. І хоць ажно 38 гадоў быў дырэктарам мясцовай дзесяцігодкі, загружанасць адміністрацыйнымі справамі ніколі не перашкаджала яму шчыра і самааддана выконваць настаўніцкія абавязкі. Гэта і прынесла Дзмітрыю Аляксандравічу павагу вучняў і бацькоў.
Калі пытаешся ў Касценіча, што прывяло яго да прафесіі настаўніка, упэўнена адказвае:
– Кнігі! – а затым дадае: – І гены. Сапраўды, паслухаўшы расказ Дзмітрыя Аляксандравіча, прыходзіш да высновы, што менавіта гэтыя два фактары паклалі пачатак напісанню ім  цікавай «Кнігі пра час и мяне» яго лёсу.
Час нараджэння Дзімы Касценіча, 1944 год быў пазначаны адначасова радаснымі і сумнымі падзеямі. Радаснымі, таму што з  родных мясцін прагналі фашыстаў, сумнымі – бо ў баях з імі пры вызваленні беларускага  горада Чаусы 26 кастрычніка  1943 года  загінуў бацька Аляксандр Захаравіч  Касценіч, і на маці, Настассю Захараўну, цяжкім грузам лягла доля ўдавы.


Фота: Маці Настасся Захараўна Касценіч з дарослымі сынамі: Дзмітрый – злева, Віктар – справа.


Фота: Касценіч Д. А. з сынам Андрэем і ўнучкай Аляксандрай ля магіл Настассі Захараўны і Віктара Аляксандравіча Касценіча.

Як і ўсе дзеці таго пасляваеннага пакалення, Дзмітрый уволю паспытаў нішчымніцы. Але разам з клопатамі пра хлеб надзённы хапала ў яго часу і на тое, каб  пачытаць кнігу. Ды кнігу не простую, а самую што ні ёсць унікальную! Пра яе расказ наперадзе. Спачатку трэба патлумачыць, што маці Дзмітрыя, Настасся Захараўна, была з роду Саковічаў. Яе дзед, Рыгор Раманавіч Саковіч, працаваў вясковым настаўнікам на Магілёўшчыне яшчэ ў 1860­я гады.

Фота: сям’я Саковіча Рыгора Раманавіча. Пасярэдзіне Рыгор Раманавіч, а побач з ім – Несцер Рыгоравіч Саковіч – Настаўнікі!.
 Другі рад: Саковіч Захар Рыгоравіч, Саковіч Яўгенія Рыгораўна, Саковіч Аляксандра Рыгораўна. 1920г. Клімавічы Магілёўскай губерні.

Ён быў чалавекам вельмі адукаваным, меў аўтарытэт сярод вяскоўцаў, у хаце Саковічаў збіраліся цэлыя сем’і, каб паслухаць пра тое, што адбываецца ў свеце. З яго вялікай бібліятэкі маці Дзмітрыя Касценіча захавала ўсяго адну кнігу, і засталося ў спадчыну тое «Евангалле» на  стараславянскай мове, якое стала для хлопца першай кнігай у жыцці. Потым былі іншыя кнігі, якія захаплялі вясковага хлопца прыгодамі, таямніцамі і новымі ведамі.
З успамінаў маці ведаў Дзмітрый і пра свайго дзеда – Несцера Рыгоравіча




Д.А. Касценіч расказвае вучням з гуртка «Мы нарадзіліся  пад адной зоркай»: Дышлевіч Алене, Лукашэвіч Настассі, Дуброўскаму Уладу пра сваю настаўніцкую дынастыю.




Саковіча, які настаўнічаў у вёсцы Новыя Пранічкі Магілёўскай губерні. Таксама ён удзельнічаў у Першай Сусветнай вайне і праявіў сябе мужным афіцэрам, за што быў узнагароджаны Георгіеўскім крыжам. Пазней у сваім дзённіку Дзмітрый Касценіч напіша:
«У маім архіве захоўваецца фотаздымак дзядулі Саковіча Несцера, Георгіеўскага кавалера…


Фота:  дзед Саковіч Несцер Рыгоравіч на фронце  Першай  Сусветнай вайны.
Мяне ўразіў яго каліграфічны почырк… Дзядуля пісаў сто гадоў таму, і кожная літара - як быццам бы вылітая з металу. А яшчэ дзядуля ў сваім кароткім лісце напісаў словы Бацька, Маці, Браты, Сёстры з вялікай літары. І я па прыкладу свайго дзядулі­Настаўніка пішу частку слоў не па правілах арфаграфіі, а  з вялікай літары Настаўнік, Дзяды, Маці, Бацька, Браты, Сёстры».


Фота: ліст Несцера Рыгоравіча Саковіча  з фронту Першай  Сусветнай вайны.

Фота: прадаўжальнік педагагічнай дынастыі Саковіч- Ксенія Саковіч – Настаўніца пачатковых класаў Ушачскай  школы з 1935г.
 У гады вайны с фашызмам ваевала у  партызанскам атраде отраде П. М. Машерава. Побач: Сын Ўладзімір і муж , мой Дядя Канстантін Захаравіч Саковіч.


СаковічДзімітрый  Мікалаевіч- прадаўжальнік педагагічнай дынастыі Саковіч у 60-80 гады 20 стагодзя.
Усё гэта, вядома, уплывала на характар Дзмітрыя і дало штуршок для выбару будучай прафесіі. Аднак аднаго жадання стаць настаўнікам, як яго дзед і прадзед, і атэстата аб сярэдняй адукацыі з добрымі адзнакамі аказалася недастаткова.

Фота: Аттестат зрелости Д. Костенича


 Справа ў тым, што ў тыя часы для паступлення ў навучальную ўстанову патрэбна была даведка з калгаса, што гаспадарка не супраць адпусціць свайго працаўніка. Але кіраўнік калгаса чамусьці заўпарціўся, і Дзмітрыю давялося пайсці на хітрасць.
Каб атрымаць патрэбны дазвол, ён сказаў, што паступае ў сельскагаспадарчую навучальную ўстанову. Яшчэ і дагэтуль, расказваючы пра той выпадак, Дзмітрый Аляксандравіч неяк саромеецца, што давялося пайсці на падман. Затое была радасць, калі ўбачыў сваё прозвішча сярод студэнтаў Мінскага педагагічнага інстытута.

Фота: Мінскі педагагічны інстытут імя М. Горкага. Лабарант кабінета малекулярнай фізіцы, студент КасценічД. А. з касой на клумбах  педінстытута



Фота: прафесара і педагогі Мінскага педагагічнага інстытута імя М. Горкага  ў якіх вучыўся Касценіч Д. А. 1962-1967гг.


Фота з выпускнога альбома. 1967 г. У центры  Касценіч Д. А.

 Гады вучобы праляцелі хутка, і неўзабаве ён атрымаў дыплом.

Фота: Касценіч Д. А.  пасля прыезда са  студэнцкай будоўлі ў Нефцюганску 1966г,  перад заканчэннем Мінскага педагагічнага інстытута імя М. Горкага.


Пакахаць настаўніка
Дзмітрый Аляксандравіч перакананы, што каханне з першага позірку гэта не выдумка.
Што наканавана лёсам, таго не абмінеш, разважае ён. – Гэта толькі на першы  погляд здаецца, што нейкая падзея здараецца з табой выпадкова. Касценіч успамінае, як аднойчы ў жніўні 1967 года, у  кабінеце фізікі, хоць ен і быў моцна заняты, яму раптам захацелася паглядзець у акно. Там на школьным прысядзібным участку прыкмеціў сярод школьнікаў жвавую дзяўчыну, вельмі ж спрытную і ўвішную. Спачатку падумаў, што вучаніца, але заўважыў, як яна дае парады, нешта паказвае дзецям, і зразумеў: гэта настаўніца. Той яго позірк стаў лёсавызначальным




Было гэта ў 1967 годзе, калі маладога настаўніка фізікі Дзмітрыя Касценіча накіравалі на працу ў Забашавіцкую сярэднюю школу Барысаўскага раёна.

 Туды ж пасля педагагічнага вучылішча прызначылі настаўніцай пачатковых класаў Тамару Прахарэвіч.

Фота: Тома Прахарэвіч, 1967г. Забашавічы.
 Ёй было крыху больш за сямнаццаць гадоў. Прыгожая, сціплая і працавітая, яна падабалася не толькі Дзмітрыю. На яе таксама паклаў вока настаўнік фізкультуры і… нават адзін з вучняў старэйшых класаў.
- Гэта была сур’ёзная канкурэнцыя, прызнаецца Дзмітрый Аляксандравіч. – Хаця фізкультурнік быў хлопец высокі, здатны, але і мяне ростам Бог не абдзяліў. Ужо зараз можна прызнацца, што на глебе кахання да Тамары паміж намі адбылася сапраўдная бойка. На шчасце, перамог я… Гэты выпадак застаўся толькі паміж намі: разумееце, што здарылася б, калі б даведаліся пра такое высвятленне адносін паміж настаўнікамі?
А вось з закаханым у настаўніцу вучнем, паводле слоў Дзмітрыя Аляксандравіча, было больш складана:
- Аднойчы мы з ім амаль паўночы блукалі па вёсцы, і я, на правах старэйшага, тлумачыў вучню, што яму яшчэ рана думаць аб «сямейных» справах, і пераканаў, – узгадвае тыя далёкія часы мой суразмоўца.
    
 Тамарыны бацькі, Павел Макаравіч Прахарэвіч, узнік фашысцкага канцлагэра і яго жонка Кацярына Трафімаўна- Заслужаная Настауніца БССР, таксама былі Настаўнікамі.


Фота: Заснавальнікі Настаўніцкай дынастыі Прахарэвічай: Прахарэвіч Павел Макаравіч і Прахарэвіч Кацярына Трафімаўна- Заслужаная Настаўніца БССР. Абодвы аддалі школе па 50 гадоў жыцця.


Фота: Марыя Трафімаўна  Радюк – Настаўніца пачатковых класаў з сямейнай дынастыі Прахарэвічаў.


Фота: Валянтіна Ямельянаўна Лейчонак – настаўніца матэматыкі  і геаграфіі з сямейнай дынастыі Прахарэвічаў.

Прадаўжальнікі Настаўніцкай дынастыі Прахарэвічай:


Дочкі: Тамара Павлаўна Прахарэвіч- Касценіч – Настаўніца рускай мовы- Пачэсная Настаўніца Вяляціцкай школы 1968-2008г.г. Зоя Паўлаўна Прахарэвіч – Настаўніца фізіцы



Сын :Прахарэвіч Александр Паўлавіч – Настаўнік фізіцы


Прахарэвіч Любовь Мікалаеўна – выхавацель детсада


Прахарэвіч Вераніка Алесандраўна - псіхолог


Прахарэвіч Адеся Пятроўна – Настаўніца беларускай мовы.

 Так пасля рэгістрацыі шлюбу Дзмітрыя Касценіча і Тамары Прахарэвіч аб’ядналіся дзве выдатныя педагагічныя дынастыі.
Сёлета сям’я настаўнікаў Касценічаў адзначыла залатое вяселле. У Дзмітрыя і Тамары двое дзяцей: Андрей- скончыу БДУ,

Фота: Касценіч Андрэй Дзмітріевіч – Настаўнік матэматыкі, Касценіч Святлана Віктараўна- намеснік дырэктара па пачатковым классам беларускай гімназіі г. Барысаў
 Вольга- скончыла Беларускій педуніверітэт імя М. Танка

Фота: Касценііч Вольга  Дзмітріеўна – настаўніца беларускай мовы шолы №23 г. Барысаў.

 і чацвёра ўнукаў: Александра- скончыла  БДУ і вучыцца у  магістратуре Мадрідскага універсітэта,

Фота: Касценіч Аляксандра Андрэеўна з дядулей  Касценічам Дзімітрыем  Аляксандравічам – Заслужаным Настаўнікам Беларусі
,

Фота: Касценіч  Ілья Андрэевіч – студент БДУ


Фота:  Касценіч – Галаўнёва Дарья – вучыцца у 11 класе Барысаускага ліцэя

Фота:Касценіч- Галаўнёва  Елізавета – вучыцца у 6 класе школы №23 г. Барысава .


Фота: Касценіч Д. А. з унукамі: Ільёй, Дарьей, Александрай


Фота :Касценіч Д. А. з унукамі: Ільёй, Лізай Дашай.

Мой суразмоўца прызнаецца, што амаль усё сваё працоўнае жыццё быў моцна заняты дырэктарскімі справамі. Кіраўніком Вяляціцкай школы маладога перспектыўнага настаўніка прызначылі ў 24 гады, і прабыў ён на гэтай пасадзе аж да 62, а у Вялціцкай школе  адпрацавау 50 гадоу з 18 ліпеня 1968 года па 1 верасня 2018 года і працуе далей педагогом дадатковага навучання Центра дзіцячай творчасці. Зразумела, больш клопатаў аб дзецях даставалася Тамары Паўлаўне. Тым не менш, як лічыць галава педагагічнага клана Касценічаў, дачка і сын выраслі    годнымі сваіх шаноўных продкаў.
Мы ў сям’і паводзілі сябе так, каб паказваць прыклад дзецям, кажа Дзмітрый Аляксандравіч. Лічу, што гэта самы дзейсны сродак выхавання.
Дзеці ўслед за бацькамі таксама атрымалі настаўніцкую адукацыю. Сын Андрэй Дзмітрыявіч, адслужыўшы на Поўначы на атамнай падводнай лодцы, доўгі час працавау настаункам матэматыкі у Вяляціцкай школе і дапамагаў бацьку пісаць відэалетапіс – каля 100 відэаролікау аб гісторыі і традыцыях Вяляціцкай сярэдняй школы.

Фота:Андрэй Касценіч – матрос атамнай падводнай лодцы
Вольга Дзімтрауна  пасля сканчання педуніверсітэта доугі час працавала настауніцай беларускай мовы і літэратуры школы №23 г. Барысава. У сям’і Касценічаў вельмі даражаць сустрэчамі з былымі навучэнцамі. Сапраўднае свята, калі ў дом прыходзяць людзі, якіх Дзмітрый Аляксандравіч і Тамара Паўлаўна калісьці вучылі. І тады гэтая сям’я павялічваецца ў некалькі разоў.
У 1969 годзе, на дзень нараджэння,  калегі з Вяляцыцкай школы  Дзмітрыю Аляксандравічу падарылі прыгожы насценны гадзіннік.
  Мы дамовіліся, што я буду жыць да таго дня, пакуль ідзе гэты гадзіннік, ці то жартам, ці то ўсур’ёз гаворыць Дзмітрый Аляксандравіч. Аднак яго ўжо рамантавалі. Як і мяне...
Не так даўно Касценічу­старэйшаму зрабілі аперацыю на сэрцы, і цяпер ён жыве з кардыястымулятарам. Але жвавасці не пазычаць. Раней трымаў карову, каня, парсюкоў, авец. Цяпер апрацоўвае зямлю, яшчэ займаецца пчоламі. Дзмітрый Аляксандравіч перакананы: жыць у вёсцы і не мець хатняй гаспадаркі – гэта няправільна.
Пабудаваць школу
Вяляціцкая сярэдняя школа – «ветэран» сярод устаноў адукацыі Барысаўскага раёна. Сёлета ёй споўнілася 173 гады. У 1845 годзе гэта быў невялікі драўляны будынак земскай школы. У 1939­м пабудавалі новы будынак на 300 вучнёвскіх месц пад кірауніцствам першага дырэктара Вяляціцкай школы, Заслужанага Настауніка БССР Шыёнка Рыгора Сямёнавіча.. Але з цягам часу і ў ім стала цесна – у канцы 1970­х гадоў там атрымлівалі веды каля 800 вучняў. Колькасць вучняў штогод расла, і  хутка заняткі мусілі праводзіць аж у тры змены. Дырэктарам якраз быў Дзмітрый Касценіч. І каб з’явіўся новы, больш прасторны будынак, яму давялося прыкласці шмат намаганняў.

Давялося нават пісаць Л. І. Брэжневу, - узгадвае Дзмітрый Александравіч. – Але усё вырашылася, калі падключылі «цяжкую артылерыю» ў Мінску, я маю на ўвазе зварот з просьбамі да вядомых ў республіце людзей:Першаму СекратаруЦК КПБ . М. Машэраву і міністру адукацыі       М. Г. Мінкевічу. Нарэшце справа з месца  зрушылася. Но прыехалі спецыялісты вывучаць месца  будучыга будынка і раптам кажуць, што будаваць нельга,  быццам грунт няўстойлівы, маўляў, патрэбны надзвычай моцны цэмесні, як на касмадроме  Байканур. І пытанне будаўніцтва пайшло па новым вітку. Але наступная камісія пасля праверкі дала станоўчае заключэнне і дазволіла узвесці трохпавярховы школьны будынак на 784 вучнёвскіх   месца… .


                                                                   











Заслужаны настаўнік Беларусі Дзмітрый Аляксандравіч Касценіч

Рабочае месца Д.А. Касценіча

ў школьным музеі















Фота: Прэмьер міністр Рэспублікі Беларусь Ў.В.  Ярмошын уручае  Д. А. Касценічу знак Заслужанага Настаўніка Беларусі. 30.08.2001 г.











Фота: першая урадавая узнагарода Д. Касценіча





Фота: Пачэсная Настаўніца  Вяляціцкай школы Касценіч  Тамара Паўлаўна і я е узнагароды:

























Касценіч чалавек няўрымслівы, заўжды ў пошуку цікавых фактаў і ідэй, якія могуць дапамагчы ў вучэбным і выхаваўчым працэсе. Шмат часу ён аддаў, каб даведацца пра ўсе сакрэты вёскі Вяляцічы, якімі цяпер дзеліцца са сваімі вучнямі.
Прынята лічыць, што назва вёскі ўтворана ад назвы старажытнага племені велятау, якое калісьці жыло ў гэтых мясцінах. Аб даўнім пасяленні людзей у краі сведчаць шматлікія знаходкі  рэчаў Каменнага веку
.Яшчэ з XIX стагоддзя даследчыкам вядома
старажытнае гарадзішча ў Вяляцічах. Яно знаходзілася недалёка ад      месца ўпадзення Начы ў Бобр і датуецца VIX стагоддзямі. У 1916 годзе ў Вяляцічах была знойдзена старажытная каменная сякера. Пазней ва ўрочышчы каля вёскі знаходзілі крамянёвыя прылады працы. А ў 1954 годзе ў кар’еры на левым беразе Начы было выяўлена самае старое з вядомых на Барысаўшчыне пахаванняў: яно датуецца XXI стагоддзямі. Акрамя непасрэдна пахавання, там выяўлены сякера ў выглядзе ладдзі з грыбападобным абухом і дзве крамянёвыя       вузкаабушныя сякеры.
Сведкамі больш позніх часоў знаходжання на гэтых землях людзей з’яўляюцца курганы (ці інакш валатоўкі, капцы), размешчаныя ва ўрочышчы Ва­ латковае поле. Выяўлены яны ў 1924 годзе. На той момант адзначана цэлая група курганоў. У 1979 годзе іх было толькі 13. Зараз засталіся адзінкі

Гісторыю малой радзімы добра ведаюць вучні Вяляціцкай школы. На думку Дзмітрыя Аляксандравіча, Настаўнік у сваёй працы павінен выкарыстоўваць пастаяннае імкненне дзяцей да таямнічага, невядомага. І таму Касценіч вышуквае для гэтага розныя цікавыя факты і асаблівасці мясцовасці, дзе вучні жывуць. Так, на Валатковым полі, дзе рэчка Нача ўпадае ў Бобр, ёсць велізарны, быццам скала, камень.Людзі яго называюць Вялят­каменем. Настаўнік разгледзеў на ім з аднаго боку выяву чалавека­волата, аз другога нібыта

Фота: Велят - Камень




праваслаўны крыж. Не аднаму пакаленню вучняў паказваў ён гэтыя выявы. Летась вучоныя Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта зрабілі выснову, што гэты аграмадны валун можа стаць экалагічным помнікам мясцовага значэння – яму 250 мільёноў год.
  Або вось яшчэ адна гісторыя, якая заўсёды выклікае цікавасць у дзяцей. Як вядома, адступаючы ў 1812 годзе, Напалеон шмат нарабаваў дабра. Існуе легенда, што французская армія пакінула гэты скарб недалёка ад сутокаў Начы і Бабра, а мясцовых жыхароў, якія дапамагалі схаваць нарабаванае, забралі ў палон  у Францыю. Дзмітрый Аляксандравіч таксама вырашыў гэтым пытаннем заняцца. Аднойчы ад былога дырэктара Вяляціцкага дзіцячага дома Дзмітрыя Фёдаравіча  Чыстап’янава ён пачуў незвычайны расказ, які падрабязна запісаў і потым нярэдка выкарыстоўваў у рабоце з вучнямі, каб актывізаваць у іх цікавасць да мінулага. Дык вось, Чыстап’янаў паведаміў яму, што аднойчы, у 1947 годзе,  з групай выхаванцаў накіраваўся ў паход па ваколіцах Вяляціч. Спыніліся на начлег на Валатковым полі. Калі ўвечары развялі вогнішча і гатавалі вячэру, да іх нечакана падышла бабуля і звярнулася да дырэктара са словамі: «Я хачу расказаць вам нешта важнае». Адвёўшы яго даволі далёка ўбок, яна сказала: «Мне ўжо амаль сто гадоў, хутка Бог пакліча да сябе, і я не хачу несці ў магілу тайну, якую даверыў мне мой дзед Іллюшонак Максім». Далей бабуля паведаміла, што дзед пачуў тайну ад свайго дзядзькі Апанаса, які недзе згінуў, калі адступалі напалеонаўскія войскі. Аднойчы на кірмашы ў Кіеве да Максіма падышоў сівы мужчына і кажа:«Спадар, прабачце, але Вы вельмі падобны
на майго брата з Вяляціч, што ў Беларусі». Завязалася гутарка, у ходзе якой Максім даведаўся: перад ім той самы Апанас. Дзядзька расказаў, што яго забралі з сабой французы пасля таго, як дапамагаў ім закопваць нейкае дабро. «Знайдзі яго і пабудуй у Вяляцічах царкву. Дабро закапана ў лесе, на тым баку ракі Бобр. Рака, як і чалавек, умее хаваць тайну...» сказаў Апанас.
Пасля гэтага аповеду бабуля знікла ў начной цемры, а праз тыдзень Дзмітрый
Чыстап’янаў даведаўся, што памерла амаль стагадовая мясцовая жыхарка Марыя Іллюшонак. Жанчыну часта бачылі на беразе ракі Бобр, яна быццам штосьці шукала там...
Быць шчаслівым
Дзмітрый Аляксандравіч лічыць сябе шчаслівым чалавекам:
Усе людзі нашага роду Настаўнікі, Сяляне, Рабочыя, Воіны былі і застаюцца Дастойнымі Грамадзянамі сваёй  Радзімы. Мой Прадед Саковіч  Рыгор Рамановіч працавауНастаунікам,  Дед Нестер Рыгоровіч Саковіч таксама быу Настаунікам, Дедуля Захар Рыгоравч Саковіч быу простым вясковым працауніком,


Фота: Дядуля Саковіч Захар Рыгоравіч  - сельскі працаўнік, Бабуля  Марыя Іванаўна – сельская працаўніца.

Дед Александр Рыгоровіч Саковіч працавау у Міністэрстве чугуначнага транспарту і некій час  выконвау абавязкі намесніка міністра.

Дяді: Віктор Захаровіч, Фёдор Захаровіч, Константін Захаровіч Саковічі ваевалі за Радзіму у гады Вялікай Айчыннай вайны.

Фота: Дядя-  афіцер Чырвонай арміі Саковіч Фёдор Захаровіч геройскі погіб  на фронте
  


Фота:Дядя Віктор Захаровіч Саковіч с  женой  Ніной Івановной і Дочерью Лідіей Вікторовной.


Дядя Константін Захаровіч Саковіч - фронтовік
  
Все Дяді вярнулісь з фронта с орденамі і медалямі.



Фота: Дядуля  Захар Пятровіч Касценіч  быу простым сельскім працауніком.

Мой Отец працавау у калгасе  і погіб в боях с немецко- фашістскімі захопнікамі  26 октября 1943 года пры вызваленні беларускага города Чавусы. І только через 50 од у 1993 годзе я з Сынам Андреем і Дачкой Вольгой знайшлі яго магілу на ваеннам кладбішче в лесу у вёскі Быново Чавускага раёна Магілёвскай вобласті.


Фота: у магілы Бацькі і Дядулі- Сын Касценіч Д. А. і Унукі : Вольга Касценіч і Андрэй Касценіч. 1993г. Бынова.

Маті Настасся Захаровна уже  тяжка хворая сказала нам : «Дякуй Вам Деці! Тяпер я магу спакойна памірать, а Вы дастойна жыць!»Гэтыя словы Маці сталі для мяне запаветам: памагаць шукаць  прапавшіх бяз вестак на фронтах Вялікай Айчыннай вайны Воінау і ушановываць іх Памяць! 

Фота:Тёця  Лізавета Захароўна Касценіч воевала на фронте Велікой Айчыннай вайны телефоністкой, а пасля вайны працавала тарговым работніком у Калінкавічах Гомельской вобласці.



Фота: мой Брат Касценіч Віктор Александровіч працавау калгаснікам у калгасе «Чэрвоны кастрычнік» Шумячскага раёна Смаленскай вобласті і за доблетную працу быу узнагаоджаны орденом «Знак Пашаны»,



Фота: яго жонка , знаменітая даярка Касценіч Настасся Якаўлевна за   доблестную працу была узнагароджана орденам «Працоунага Чэрвонага Сцягу».



Фота: мой Племяннік і Крёстный Сын Касценіч Геннадій Вікторовіч – сельскій працаунік с жонкай  Касценіч  Натальей Мікалаеўнай- Настаўніцай рускай мовы. Наталья Мікалаеўна працуе у школе, у якой  вучыўся я 60 год назад. 

Фота: Касценіч  Д. А. Заслужаны Настаўнік Беларусі са сваімі Племяннікамі: Федореновым Юріем Антоновічем-які ваеваў у Афганістане, мае узнагароды,  Касценіч – Федоренкавай  Аленай Віктараўнай – работніцай гандлю і Настаўнікам матэматыцы Грышкіным Міхаілам Філатавічам


Фота: Касценіч  Д. А. Заслужаны Настаўнік Беларусі са сваімі Племяннікамі: Касценіч – Антаноўскай  Людмілай Вікторовнай – бібліятекарем сельской бібліятэкі, Антаноўскім Валерыім Антонавічем – лясніком.

 Унукі:

Фота: Касценіч Роман Геннадьевіч – афіцер, проходіт  службу у Смаленскам военнам вучылішчы, Касценіч  Алена Віктараўна - урач



Фота: Федоренкова – Сосновская Вікторія Юрьевна после окончанія Смаленскага ваеннага вучылішча  праходіт службу  на Сахаліне ,




Фота: Федаренкова – Васьковіч Татьяна Юрьеуна – ветурач,


Фота: Антаноўская Юлія Валерьеўна - -эканаміст





  Уся мая родня – Достойные людзі! І у  гэтым наша шчасця.


      І я шчаслівы таму, што ўсё жыццё прысвяціў навучанню і выхаванню дзяцей і стварыў самабыт­ ную школу, якую ведаюць не толькі ў Беларусі. Шчасце – гэта жыццё і праца. Настаўнік шчаслівы, калі вучні абганяюць яго ў прафесіяналізме. А яшчэ я шчаслівы таму, што яны мне давяраюць самыя патаемныя думкі мае пітомцы.
Апошні тэзіс шчасця паводле Касценіча варта растлумачыць на канкрэтным прыкладзе. У сваім дзённіку ён апісвае вось такую гісторыю: «Некалькі дзён таму я вярнуў у школу вучня 10 «Б» класа... Хлопец тры месяцы не хадзіў на ўрокі. Класны кіраўнік, сацыяльны педагог, намеснік дырэктара па вучэбна­выхаваўчай рабоце наведвалі сям’ю, гутарылі з бацькамі юнака, але безвынікова. Затым да гэтых гутарак падключыліся члены бацькоўскага камітэта, старшыня прафкама і дырэктар саўгаса, інспектар па справах непаўналетніх, старшыня сельскага Савета. Да яго накіроўвалі аднакласнікаў. Але юнак закрыўся ў сабе і ў школу не ішоў. Звярнуліся да мяне, хаця я ўжо дырэктарам не працаваў. Чатыры дні я наведваў сям’ю юнака, гутарыў з бацькамі, братам, сястрой, самім Аляксеем.Я вучыў у свой час бацьку юнака Юрыя  Сяргеявіча і маці Людмілу  Міхайлаўну.  Расказаў я Аляксею пра яго дзеда Сяргея Харытонавіча, які








ўсё жыццё працаваў трактарыстам і меў урадавыя ўзнагароды. А таксама пра прадзеда, кавалерыста чапаеўскай дывізіі, удзельніка фінскай і Вялікай Айчыннай войнаў. Аляксей, на жаль, аб гэтым не ведаў. І ён раптам адкрыў сваю душу, расказаў, што марыць стаць будаўніком. Але… у школу хадзіць адмовіўся. І ўсё ж праз нейкі
час прыйшоў. Мы разам пайшлі ў Музей народнай славы, дзе былі сабраны дакументы пра яго дзеда і прадзеда. І юнака быццам падмянілі. Ён стаў маім першым памочнікам у музейнай справе і нядрэнным вучнем».





Фота: на Вахце  Памяці А. Ф Колесавай – Лукашевіч Настасся- стараста гуртка «Мы нарадзіліся пад адно зоркай»


Выхаваць патрыётаў
У працы Настаўніка не трэба цурацца таго памятнага і каштоўнага, чым напоўнена родная беларуская зямля. У гэтым Дзмітрый Аляксандравіч перакананы.
Вяляцічы край гераічны, тлумачыць свой падыход Касценіч. Тут вяліся баявыя дзеянні ў гады Грамадзянскай і Вялікай Айчыннай войнаў, у час акупацыі дзейнічалі партызанскія атрады і пад­ польныя арганізацыі. 267 загінулых мясцовых жыхароў – такую даніну забрала Вялікая Айчынная. Пра 130 чалавек не было ніякіх звестак. Але нам з вучнямі ўжо ўдалося даведацца пра лёсы 12 з іх. Дэвіз нашай школы – «Хто не ведае мінулага, той губляе будучае». І на гэтым мы таксама выхоўваем вучняў.
Яскравы прыклад такога выхавання дзейнасць школьнага клуба «Пошук». Яго ўдзельнікаў аднойчы зацікавіў фотаздымак медальёна салдата, які загінуў у 1942 годзе пад Ржэвам. Там захаваліся толькі ініцыялы Ф.К., таксама былі звесткі аб месцы нараджэння і прызыву ў армію. Вучні з дапамогай настаўнікаў правялі складаную пошукавую працу, якая прынесла плён. Высветлілася, што медальён належаў Піліпу Колесеню. Як затым стала вядома, у сям’і мясцовага жыхара Аляксея Колесеня было шасцёра дзяцей. Вайна забрала ўсіх сыноў Міхаіл загінуў на фронце, Рыгора фашысты расстралялі за сувязь з партызанамі, а пра Піліпа ніякіх звестак не было. І вось нарэшце трагічны прабел быў ліквідаваны школьнікамі.
А яшчэ ў Вяляціцкім краі вельмі даражаць тым,што ў гэтыхмясцінах здзейсніла свой подзвіг маскоўская  Настаўніца і Піянерважатая Герой Савецкага Саюза Алена Колесава. У ноч перад 1 мая 1942 года дыверсійная група дзяўчат пад яе кіраўніцтвам была скінута на парашутах у лясы Барысаўскага раёна. Савецкі дэсант наводзіў жах на фашыстаў. Асабліва яны баяліся Алёшку­ атамана, або Лёльку, так мясцовыя жыхары назвалі Лену Колесаву, якая заўсёды хадзіла на заданні з ордэнам Чырвонага Сцяга, якім яе узнагародзілі у 1941 годзе за подвігі пад Масквой. Вось такія аб’явы вывешвалі немцы па вёсках: «За дапамогу злавіць здаравенную бабу атамана дэсантніцу Лёльку даецца ўзнагароджанне 30 000 марак, 2 каровы і літр гарэлкі».
У Вяляціцкай сярэдняй школе свята берагуць памяць аб гэтай гераічнай дзяўчыне. Яе імем названа піянерская дружына, у Музеі народнай славы ёсць спецыяльны раздзел, прысвечаны


Фота: группа десантніц Героя Советскага Саюза А. Ф. Колесавай. Героіня у центры- другая справа

Фота: Памятнік Герою Саветскага Саюза А. Ф. Колесавой на месце яе першага захавання. Установлен Касценічам Д. А. сумесна з вучнямі Вяляціцкай школы 11 верасня 1974года. Лес калі былой в. Мігаўшчіна. У помніка Настаўнікі Вяляціцкай школы. Справа налева: Зуёнок А. А., Касценіч Т. П., Мельнікава В. Н.2005 г.


Фота: члены гуртка “Мы нараділісь пад адной зоркай”- Павлавец Ілья, Алісіевіч Аляксей, Белый Максім, Лукашевіч Дзімітрый, Малярэвіч Ігар  з Зуёнак Алай Аляксандраўнай- намеснікам  дырэктара па выхаваўчай работе і кіраўніком гуртка Касценіч Д. А. у Памятніка Герою Савецкага Саюза А. Ф Колесовой. Але галоўнае, што практычна кожны вучань можа падрабязна расказаць пра яе гераізм у цяжкія ваенныя гады. Відавочна, так выхоўваецца сапраўдны патрыятызм.
Напісаць характарыстыку
Генеалагічнае дрэва Саковічаў Касценічаў – Прахарэвічаў, якое стварыў Дзмітрый Аляксандравіч, не зусім звычайнае. На вялізным ватмане абазначаны лёсы ўсіх 28 чалавек, якія займаліся або займаюцца педагагічнай дзейнасцю. Агульны стаж дынастыі настаўнікаў Саковічаў (галіна ад маці Дзмітрыя Аляксандравіча), Касценічаў (ён і яго родныя) і Прахарэвічаў (лінія жонкі) 1000 гадоў! Мой суразмоўца ганарыцца тым, што правёў такую велізарную работу і цяпер наступныя пакаленні сям’і будуць ведаць гісторыю свайго роду.
Але мяне больш уразіла зусім іншая праца гэтага няўрымслівага педагога. На працягу 38 гадоў, што Дзмітрый Аляксандравіч Касценіч быў дырэктарам Вяляціцкай сярэдняй школы, столькі ж адбылося выпускаў. І кожнаму выпускніку ён напісаў характарыстыку. І гэта не тыя нібы трафарэтныя паперкі, што звычайна атрымліваюць юнакі і дзяўчаты, пакідаючы школу, а сапраўдныя дэталёвыя партрэты. Яны змешчаны і ў кніжцы Д.А. Касценіча «Пра час і пра сябе». Вось некаторыя вытрымкі з характарыстык выпускнікоў 2008 года: «Малярэвіч Ірына вельмі здольная дзяўчынка. Яна актыўна ўдзельнічае ў грамадскім жыцці. Ніводнае мерапрыемства не ад­ бываецца без яе ўдзелу. Выдатны экскурсавод. А яшчэ памятаю, як пераканаўча прасіла яна Івана Фёдаравіча Каратыша, калі ён працаваў начальнікам аддзела адукацыі Барысаўскага райвыканкама, зрабіць двухсхільны дах Вяляціцкай школы. Быў нават прыдуманы яго спецыяльны макет. Іра ўзяла макет у рукі ў час правядзення экскурсіі для кіраўнікоў райсаветаў Мінскай вобласці і сказала:
«Іван Фёдаравіч, паабяцайце, што дах будзе зроблены. Мы вельмі аб гэтым марым. Непрыемна, калі ў час дажджу за каўнер ліецца вада». «Вялікія начальнікі», якія былі на экскурсіі, такія спапяляючыя позіркі кінулі на Івана Фёдаравіча, што ён абняў Ірыну і сказаў: «Абяцаю: дах для Вяляціцкай школы мы абавязкова зробім». І слова стрымаў!».
А вось яшчэ два запісы: «Паўлавец Міша. Унікальны хлопчык. Вельмі неспакойны, працавіты, сціплы і артыстычны. Прыроджаны артыст. На жаль, у нас няма спецыялістаў, каб развіваць талент Мішы. Гэта быў бы сапраўдны народны артыст. На 160­годдзе школы адбыўся сапраўдны бенефіс Мішы»;
«Шэрая Алёна. Вельмі старанная дзяўчынка, але здольная на нестандартныя ўчынкі. Вельмі скрупулёзна вырашае матэматычныя задачы, а на перапынку гатова доўга весці дыскусіі з настаўнікам наконт таго, чаму ёй была пастаўлена менавіта такая ацэнка, а не больш высокая».
Стварыць неба
Ёсць у Вяляцічах месца, куды нібы магнітам цягне дзяцей. Гэта – Зорнае Неба, створанае таксама па ініцыятыве Касценіча­старэйшага, захопленага астраноміяй, якую ён таксама выкладаў у школе. На вялікай пляцоўцы з камянёў (а іх у гэтай мясцовасці вельмі шмат), выкладзены самыя вядомыя нябесныя сузор’і, а пасярэдзіне Палярная зорка.

Фота: Касценіч Д. А.з экскурсаводам  Черняўчыкам А. і вучнямі  пачатковых класаў  на Зорным Небе Вяляціцкай школы.2005 год
Менавіта тут Дзмітрый Аляксандравіч на­ ладжвае вельмі папулярныя ў моладзі ве­ чары фізікаў і лірыкаў. Юнакі і дзяўчаты расказваюць розныя гісторыі, чытаюць вершы, успамінаюць цудоўныя школьныя гады, тут іншы раз нараджаецца першае каханне.
Вельмі важна, што два небы зорнае і зямное заўсёды прывабліваюць былых выпускнікоў школы, для якіх вёска, малая радзіма не проста словы, а нешта вельмі значнае ў жыцці.

Фота: Касценіч Д. А. на сенажаті на Зорным Небе Вяляціцкай школы.


Фота: Д. А. Касценіч з лошадью  Дуськой і жеребёнком Ермаком. А верхом на Дуське унучка Сашенька!

І гэта цешыць душу Заслужанага Настаўніка Рэспублікі Беларусь, аднаго з прадстаўнікоў вялікай дынастыі педагогаў, якія пусцілі моцныя карані на беларускай зямлі, і становіцца лёгка на сэрцы. Значыць, яго праца мае плён...
Віктар ЛОЎГАЧ, Мінск – Вяляцічы – Мінск


P.S.

Комментарий главного героя очерка Костенича  Д. А.

«Виктор  Иосифович  Ловгач написал истинную правду  в своём очерке. Но слишком уж героическим кажется Костенич.  Правильно: проработал 50 лет в Велятичской школе, 38 лет был директором, выучил на уроках физики несколько тысяч  потомков древних Велятов, вручил им аттестаты о среднем образовании – своеобразные путёвки в жизнь, 214 его учеников сдавали на вступительных экзаменах в ВУЗы его физику и стали хорошими специалистами, около 120 Выпускников  Велятичской школы за это время  получили профессию Учителя и хорошо зарекомендовали себя на педагогическом поприще, группа «Поиск» клуба «Мы родились под одной звездой»нашла сведения о месте гибели 15 из 130 Воинов, считавшихся пропавшими без вести, увековечила их Память ,в том числе двух Героев Советского Союза: Павла Константиновича   Казакевича – Выпускника  Забашевичской школы и Елены Фёдоровны Колесовой – Учительницы и Старшей Пионервожатой московской школы. Посадил вместе с Учителями, Учениками и Родителями Парк Народной Славы, в Память о людях, оставивших заметный след в Памяти народной. Создал Карту Звёздного  Неба из камней – валунов,  Открыл  музеи: Народной Славы, Детского творчества, «Время и мы», Крестьянская хата 17-19в.в., экологический музей.  Написал несколько книг: «О времени и о себе», «Велятичская школа,  моя педагогическая философия», «Выпускники - … Гордость и Слава Велятичской школы», «Ни дня без строчки- дневники с 1962 по 2018г.», «Воспитание Патриотов» и разместил их в интернете вместе с видеофильмами, которые снял об истории Велятичской школы мой Сын Андрей Дмитриевич Костенич.
Но Героем или  писателем себя не считаю.
А считаю себя человеком, которого определили на «пожизненное заключение» в благодатный велятичский край. И этот человек добросовестно работал, практически без выходных и отпусков 50 лет и продолжает работать:  старается «сеять разумное, доброе, вечное» в душах своих питомцев. Построил новое здание школы, построил себе и своей семье дом, вырастил двоих достойных детей, стараюсь воспитать достойных внуков, посадил сад, занимался и занимаюсь подсобным хозяйством. Но богатства большого не скопил, да и не старался это делать. Считаю, что богатое наследство только развращает потомков - всё нужно наживать своим трудом. Езжу на стареньком велосипеде 1980 года выпуска – рад этому: свежий воздух, не нужно тратить деньги  на бензин и экологию  сохраняю. Детей и внуков буду благословлять  старинной иконой Владимирской Богоматери, которой благословила меня Мама, а ещё оставлю Детям и Внукам свои книги, чтобы помнили свой Род,  и большую библиотеку, на которую и тратил лишние деньги.
А Героями считаю свою Маму Анастасию Захаровну, которая вырастила нас с Братом и дала образование, работая с утра и до ночи, порой не доедая; своих предков, которые достойно жили в непростые времена, своего Отца Александра Захаровича и Дядю Фёдора Захаровича, которые отдали свои жизни, защищая Родину от фашистов в годы Великой Отечественной войны.
И ещё, для меня Герои люди, чьи портреты я поместил ниже:     





Сосиновский Иосиф Фомич – Первый Учитель Велятичской школы!



Шиёнок Георгий Семёнович – Первый Диретор Велятичской школы. Ветеран  войны!

Клюсов Георгий Никифорович – первый Летописец  и завуч Велятичской школы, позднее проректор Могилёвского пединститута. Ветеран войны!


Велятичские  Академики!


Деревяшко Николай Игнатьевич – старожил Велятич, знавший всех и вся о Велятичах и людях Велятич.

Костюкович  Пётр Николаевич – доктор технических наук, Выпускник Велятичской школы и МГУ им. Ломоносова - Велятичский Ломоносов.

Павловец Марфа Васильевна - Доктор медицинских наук, нейрохирург, в войну врач – партизанка.


Герке Пётр Яковлевич – Выпускник Велятичской школы, Академик медицины.


Трухановский Даниил Сидорович – Выпускник  Велятичской школы, учёный секретарь Академиии Наук БССР, биолог.Выпускница  Велятичской школы Богдановская Мария у могилы своего Великого Предка!


Полонник Степан  Степанович – Выпускник  Велятичской школы, доктор сельскохозяйственных наук.


Костюкович Александр Иванович -  Выпускник Велятичской школы, профессор Минского педагогического института им. М. Танка. Математик.

Группа Героя Советского Союза Е. Ф. Колесовой. Все погибли, кроме Нины Шинкаренко, которая попала в плен.


Миронов Иван Иванович – Первый секретарь комсомольской организации, Выпускник Велятичской школы, студент политехнического  института, погиб в партизанском отряде при выполнении боевого задания.

Полонник Степанида Кирилловна – Выпускница  Велятичской школы, студентка медицинского института, работала  медсестрой в лагере для военнопленных в г. Борисове, помогала бежать  военнопленным, снабжала партизан медикаментами. Расстреляна фашистами.


Выдающиеся Граждане  Велятич.


Пуховой Александр Тихонович - Выпускник Велятичской школы и военно-воздушной академиии  им. Н. Е. Жуковского, боевой лётчик, награждён высшими орденами Советского Союза.



Ильюшонок Давид Максимович – Выпускник  и Учитель Велятичской школы


Павловец Денис Никитич - Выпускник Велятичской школы и председатель колхоза в Велятичах


 Дышлевич Василий   Романович – Выпускник Велятичской школы,  заведующий мельницей в Велятичах- расстреляны фашистами  25 июля 1941 года вместе с тринадцатью другими Достойными Гражданами Велятич.


Праправнучка жертвы  фашизма Дышлевича Василия Романовича Дышлевич Алёна во время Вахты Памяти возле дерева-живого памятника своему Великому Прапрадеду. 2015 г.


Члены кружка «Мы родились под одной звездой» Дубровский Стас и Градович Артём на Вахте Памяти у деревца-живого памятника Выдающимся Гражданам Велятич: Отцу и Сыну Решетнику Ефиму Прокофьевичу и Решетнику Ивану Ефимовичу.2015г.


Хозин  Виталий Яковлевич - военный лётчик, погибший вместе со своими боевыми товарищами: Сотченковым Василием Павловичем, Сенкевичем Павлом Семёновичем и Чепурным Анатолием Герасимовичем в неравном воздушном бою с фашистами над Велятичами 3 июля 1941 года.



У Памятника-обелиска Воинам, которые более 70 лет считались пропавшими без вести Костенич Д. А. со своими питомцами из кружка «Мы родились под одной звездой» и Выпускниками Велятичской школы. 2015г.


Дайлид Василий Ермолаевич - Выпускник Велятичской школы, зам. Начальника ракетного полигона «Капустин Яр», где испытывались первые советские ракеты. Ветеран войны.










267  лучших Сынов  Велятич, Выпускников  Велятичской школы, отдавших свои жизни в борьбе с фашистами в годы Великой Отечественной войны



Колесень Филип Алексеевич – Выпускник Велятичской школы, геройски погибший подоРжевом14 августа 1942г. и 72 года считавшийся пропавшим без вести!




 Узники фашистских концлагерей и ветеран Великой Отечественной войны Маталыго Григорий Фёдорович в День Победы у Памятника-обелиска погибшим односельчанам. 2015г.


Пионеры пионерской дружины им. Героя Советского Союза Е. Ф. Колесовой  чтут Память своих Великих Предков, погибших от рук фашистов.2015г.

Отзыв о работе коллектива Велятичской школы писательницы Маи Горецкой, которая написала о Велятичской школе повесть»Там, где Звёздное Небо опустилось на Землю» ж. Нёман №1 2007г.

Митрополит Филарет В Велятичах

Отзыв о работе коллектива Велятичской школы Митрополита Филарета.
А в воскресной проповеди  в июле 2000года он сказал : «Я посетил много школ в нашей стране и за рубежом за 23 года моего пастырского служения, но Велятичская школа лучшая из всех, которые с посетил!» А во время экскурсии по Велятичской школе он узнал, что первый директор Велятичской школы Шиёнок Г. С. проработал  в  школе 30 лет,  а нынешний директор Костенич Д. А. проработал в Велятичской школе 32 года. Митрополит Филарет сказал одно слово: «Перамог!» И с этого момента я почувствовал себя полноправным директором Велятичской школы, а до этого я чувствовал себя исполняющим обязанности директора во время отсутствия Шиёнка Г. С.



Коллектив Учителей Велятичской школы, принявший в свои ряды молодого директора Костенича Д. А. 1968 г.


На Республиканском  слёте Педагогических династий 2010 год. Слева направо: Башко Николай Николаевич – председатель обкома профсоюза, Сакович Вадим Юрьевич – преподаватель БГУ, Сакович Людмила Юрьевна – Учительница Боровлянской школы, Костенич Д. А., , Радьков Александр Михайлович – Министр образования Беларуси, Микулович Любовь Андреевна- - Председатель райкома профсоюза работников образования Борисовского района,  Костенич Тамара Павловна - Почётная Учительница Велятичской школы,  Костенич Ольга Дмитриевна- Учительница белорусского языка школы №23г. Борисова, Казак Галина Николаевна - заведующая Борисовским РОНО, Костенич Светлана Викторовна - - заместитель директора белорусской гимназии г. Борисов, Костенич Александра Андреевна - победитель республиканской олимпиады по испанскому языку, студентка БГУ, Бойко Александр Александрович - - Председатель ЦК профсоюзовов работников образования Беларуси!




Коллектив Учителей Велятичской школы. 1 ряд слева направо: Сманцер Анна Евгеньевна – дефектолог, Зуёнок Алла Александровна- Учитель информатики, Давиденко Анна Ивановна- Учительница русского языка и пения,  Рыжова Анастасия Михайловна – завуч школы - - мои Ученицы!, Дышлевич Наталья Николаевна- Учительница начальных классов, Лукомская Екатерина Леонидовна- Педагог – организатор, Кунчевская – Никитина Ольга Германовна, журналист, Учительница английского языка., Мельник Людмила  Алексеевна – Учительница начальных классов.
Второй и третий ряд слева направо: Казаков Николай Иванович- Учитель физкультуры, Альшевская Людмила Романовна – Учитель обслуживающего труда, Маляревич Светлана Леонидовна - Учительница географии, Болбас Дмитрий Сергеевич – директор Велятичской школы, Костенич Д. А. – старый директор Велятичской школы, Коломиец Алёна Юрьевна - социальный педагог, Ходос Тамара Дмитриевна – Учительница химии, моя Ученица! Ананич Наталья Валентиновна - Учительница начальных классов, Ратько Вера Константиновна – Учительница начальных классов!





А это Велят-Камень, которому 250 миллионов лет! Вот кому можно позавидовать - не страшны ему ни войны, ни землетрясения, ни жара,  ни холод! Всё проходит, а он живёт! Так и Настоящий Человек живёт, пока его помнят!
 Вот и всё,  что я хотел добавить к очерку Виктора Иосифовича  Ловгача.

Подпись:  Д. Костенич

Посмотрите видеофильмы о Велятичской школе,
снятые моим Сыном Андреем Дмитриевичем
Костеничем и размещённые в интернете моим Внуком Ильёй Андреевичем
Костеничем:

Заслуженный
Учитель Беларуси
Костенич Д. А.
"Система
воспитательной
работы в
Велятичской школе"

Содержание:

1.Экскурсию по Велятичской школе и её мемориальным местам проводит ученица 5 кл. экскурсовод Богдановская Инна Геннадьевна и завуч школы Отличник образования Беларуси Чернухо Лилия Ивановна:
1)Посещение Велятичской школы Митрополитом Филаретом25.06.2000г;
2) Музей Народной Славы
3)Велятичская трагедия( рассказ дочери жертвы фашизма Кудин Устиньи Антоновны).
4) Митинг- реквием у Памятника - обелиска односельчанам, погибшим в годы Великой Отечественной войны 08.05.2000г.
5)Парад комсомольских, пионерских и октябрятских групп перед ветеранами в День Победы.
6)Музей "Время и мы".
7)Открытие аллеи Памяти Учителей.
8) Открытие музея "Крестьянская хата 17-19в.в."
9) 150 - летний юбилей Велятичской школы ( выступление директора Костенича Д. А., стихотворение Памяти Г. С. Шиёнка, написанное его дочерью Яниной читает дочь Костенича - Ольга!
10) По центральной улице с оркестром 27.10.1995г
11) Тишковец В. П. Выпускница 1914 года читает стихотворение "Полтавский бой"!
12) Кадры кинохроники 1955г.( Пришкольный участок, музей исторический Велятичской школы! Шиёнок Г. С.- Заслуженный Учитель БССР, первый директор Велятичской средней школы (1930-1961г.г.)
13) Вручение альбомов семейных династий Выдающимся Гражданам Велятич!
14) Выступление Павловец М. В.
15)155- летний юбилей Велятичской школы!
Веляты- Лютичи- Волки( ожившая легенда!)
Первые Учителя Велятич, Выдающиеся директора Велятичской школы
16. Танцевальный коллектив учащихся выступает около Дома Культуры Велятич (Ходос Светлана !!!)
17. Празднование юбилея в спортивном и актовом залах.
18.Праздничный концерт!
19.Встреча с Доктором медицинских наук Павловец Марфой Васильевной!Выпускницей Велятичской школы
20. Гимн Велятичской школы!
21. Ах, Нача, ах Нача - стихотворение Выпускника Велятичской школы Михальченко Бориса Семёновича читает у места впадения Начи в Бобр старый директор Костенич Д. А.
22. Экскурсия по Парку Народной Славы проводят: Богдановская Инна, Ходос Светлана, Ильюшонок Татьяна, Богомолова Анастасия, Носова , Чернухо Инна и ученики всех классов: Ильюшонок Кристина, Павловец Наташа, Чернявчик Светлана, Ильюшонок Наташа, Богдановская Елена, Парфененко Татьяна Ходос Светлана Васильевнаи др.
23. Экскурсия по Велятичскому Звёздному Небу. Проводит Альшевский Игорь и астрологи: Богомолова Анастасия, Маляревич Ирина, Стефанович Дмитрий, Ковальская А., Маляревич Аннджела, Стефанович Светлана,Павловец Алеся Ю. Гиль Ольга, Парфененко Татьяна,Чернявчик Татьяна, Павловец Наташа. Гимн! Ходосевич Владимир и Парфененко Александр с гитарами!
24. Критика начальства и строителей, которые не завершаю устройство кровли и о достижениях ученической производственной бригады Велятичской школы.
25. Экскурсия на Велятичском Звёздном небе. Альшевский Игорь: "Послушайте.... " Сообщение ТАСС о запуске Юрия Гагарина. Выступление Ю Гагарина после полёта!
Легенды звёздного неба! Криница, ротонда. Стихотворение М. Ю. Лермонтова "Выхожу один я на дорогу..."
26. Экскурсия по музеям Велятичской школы: Памятник Е. Ф. Колесовой- Богдановская Инна Геннадьевна, Экологический центр - Маляревич Владимир Юрьевич- Карта Велятич из природного материала, Ильюшонок Наташа Александровна, Гиль Ольга Александровна. Велятичи - моя малая Родина _ Маляревич Ирина Борисовна;
Музей детского творчества,
Мазей Народной Славы
Музей Крестьянская хата( рождение дитяти - Павловец Наташа Юрьевна!
Музей "Время и мы" первые экскурсоводы: Павловец Алеся Юрьевна, Чернухо Инна Петровна, Ильюшонок Наталья Александровна



https://www.youtube.com/watch?v=sDw7rkeig6c


150 - летний юбилей Велятичской школы:


ч.1:

https://www.youtube.com/watch?v=hprgrTpHfqY

Содержание:

1.Встреча гостей

2.Торжественная линейка:

1) Вынос знамён пионерской и комсомольской организаций Выдающимися Выпускниками Велятичской школы!

2) Выступление директора Костенича Д. А.

3)Чествование членов семьи Первого Директора Велятичской школы, Заслуженного Учителя БССР Георгия Семёновича Шиёнка:
а) Чтение стихотворения дочери первого Директора Янины Шиёнок. Читает дочь старого директораКостенич Ольга.Деревцо в Память Шиёнка Г. С.посадили: Сын Первого директора В.Г. Шиёнок и Сын старого директора Костенич Андрей!

4) Выступление Почётных гостей:
а) Феськова Н.С - зам. министра образования Беларуси
б)Новика А. С. - начальника управления образования Минского облисполкома
в) Кибермана Г. В.- - председателя Борисовского райисполкома
г)Капульцевича В. Л.- председателя Борисовского горисполкома.

5) Вынос праздничных пирогов для угощения учащихся Велятичской школы.

6)Торжественное шествие гостей, Учителей, Выпускников, Родителей и учащихся Велятичской школы по центральной улице Велятич с оркестром и знамёнами
а) остановка возле места , где находилась Первая школа 1845г.
б) директор Костенич Д. А. приглашает в колоннуПочётных Гостей Тишковец Евдокию Ефимовну, которая всю жизнь с 1930 по 1989г.г. проработала в Велятичской школе

7) Возложение венков и цветов к Памятнику - обелиску односельчанам, погибшим в борьбе с фашизмом в 1941-1945г.г.

8) Выступление:

а) ученицы 3 класса Хмелевской Юлии ( впоследствии золотая медалистка и Выдающаяся Выпускница Велятичской школы)

б) Выдающегося Выпускника, Ветерана Великой Отечественной войны, кавалера Ордена Славы, Учителя Станкевича Сергея Захаровича.

в) Торжественная передача знамён пионерской и комсомольской организаций новому поколению учащихся Велятичской школы.

9)Торжественное заседание во Дворце Культуры Велятич
а) участников торжественного заседания приветствуют учащиеся Велятичской школы.

б) Ведущие: Чернухо Лилия Ивановна - Завуч школы, Отличник Образования Беларуси, Жебрак Сергей Михайлович - Учитель начальных классов, Народный Учитель Велятич

в)Выступает Выпускница 1914 года Тишковец Варвара Павловна- читает стихотворение "Полтавский бой", которое она читала 80 лет назад на выпускном экзамене за 4 класс!

г) Выступают Выпускники Велятичской школы:

1937г. Первого Выпуска Учительница Маляревич - Воропаева Мария Ивановна;

1939г, которые занимались на церковной колокольне- Учитель Прохоревич Павел Макарович - узник фашистского концлагеря;

1941г. Снатович Надежда Макаровна - Отличник образования БССР.

Встреча через полстоления Пухового А. Л. и Снатович Н. М.

Выступает Отличник образования БССР Борисёнок Зинаида Адамовна;

9)Кинофильмы о Велятичской школе 1955г.

а)пришкольный участок Велятичской школы

( медалистки всесоюзной сельскохозйственной выставки в Москве: Павловец Мария, Павловец Надежда).

Директор Шиёнок Г. С. работает на заготовке силоса вместе с учащимися

б) поход к Велятичским Курганам и к Велят - Камню
Директор Шиёнок Г. С. вместе с учащимися.

в) музей Народной Славы- учащиеся вместе с Первым Директором Шиёнком Г. С. работают в музее.

10)Вручение альбомов семейных династий:

а) семье Первого Директора Велятичской школы Шиёнка Г. С. ( встреча с Маталыго Марией, где в годы войны нашли приют дети Шиёнка Г. С.)

б) Выступление дочери Первого Директора Велятичской школы Шиёнок - Жабко Янины Георгиевны!

в) Люди из кино: Павловец Надежда Алексеевна, Павловец Мария Алексеевна.

г) Встреча с Человеком - Легендой Велятич Павловец Марфой Васильевной- Выпускницей 1933 года- доктором медицинских наук, Врачом - партизанкой!

д)Градович Дмитрию Степановичу

е) Чернухо Любовь Трофимовне.

к) Грук Василию Кононовичу.

л) Ильюшонок Анне Архиповне.

м) Маляревичу Леониду Федосовичу

11)Выпускники Велятичской школы- медалисты. Выступают медалисты: Костенич Андрей, Градович Люба, Титовец Татьяна.

12)Представление Педагогического коллектива Велятичской школы и награждение всех Учителей, за исключением директора, Грамотами: министерства, областного управления и районного отдела образования:

а)Феськов Николай Степанович от министерства образования Беларуси:

1. Чернухо Лилия Ивановна

2.Рабцевич Евгения Моисеевна.

3. Буковская Ромуальда Альбиновна.

4. Костенич Тамара Павловна.

5. Жебрак Сергей Михайлович;

б) Новик Александр Степанович от областного отдела образования


1. Гаевскую Галину Григорьевну

2.Ильюшонок Ольгу Ефимовну

3.Заборонка Ивана Григорьевича.

4.Маляревич Светлану Леонидовну

в) Прадедович Виктор Владимирович и Буевич Анна Францевна от районного отдела образования:

1. Самсонову Людмилу Владимировну

2.Касабуцкую Валентину Николаевну.

3. Воробей Романа Филиповича,

4. Ходос Тамару Дмитриевну.

5. Мельник Людмилу Алексеевну

6. Шапчиц Тамару Петровну

7. Ананич Наталью Валентиновну

8. Парфененко Николая Николаевича

9. Ильюшонок Ларису Юрьевну

10. Ермакову Светлану Александровну

11.Скачок Марину Гарьевну

12. Павловец - Давиденко Анну Ивановну.

13.Казакова Николая Ивановича.

14.Костенич Андрея Дмитриевича

15. Зуёнок Аллу Александровну

16. Мельникову Валентину Николаевну.

17. Войтович Валентину Адамовну.

18.Приемко Наталью Викторовну
13) Концерт коллективов художественной самодеятельности Борисовского района



1) 160- летний юбилей Велятичской школы:

ч.1


https://www.youtube.com/watch?v=qIxDgiuqmQI


Содержание:
1. Встреча гостей- Белый Александр Васильевич, Павловец Алеся Петровна:

1) Павловец Марфа Васильевна- доктор медицинских наук, Почётный Гражданин Борисовщины, Почётный Выпускник Велятичской школы
2)Почётный Выпускник Велятичской школы Дорошкевич Анатолий Иванович
...
3) Костюкович Пётр Николаевич - доктор медицинских наук, Почётный Выпускник Велятичской школы.

4) Жебрак Наталья Николаевна- Учительница Велятичской школы 1974-1980г.г., секретарь Велятичского сельского совета.

5) работники Борисовского райисполкомаи отдела образования: Новицкий Пётр Николаевич, Черникова Татьяна Ивановна, Герасимович С. М. ....... Боровикова Т. А., Холманских К. В.

6) заведующий отделом культуры и артисты хоровой капеллы.

7) Зеленкевич Н. Д, Красочко...- работник Минского областного управления образования

2.Школа - сказка
1) Ученики 1 классов(Деревяшко Андрей, Гаро В. и др.)ученики10 класса( Заборонок С., Маляревич в. и др.

2) КостеничаД. А. принимают в клуб СЭРОВ

3) Приём в Почётные Учителя Велятичской школы:
Войтович Валентину Адамовну
Костенич Тамару Павловну


ч.2


https://www.youtube.com/watch?v=Mrxu5MCQQBE


1. Приём в Почётные Учителя Велятичской школы Костенич Тамару Павловну

2. Приём в Почётные ВыпускникиВелятичской школы:

1) Павловец Марфу Васильевну - доктора медицинских наук, легендарного Врача - партизанки

2)Костюковича Петра Николаевича- доктора технических наук, "Велятичского Ломоносова".

3) Герасимович С. М. депутата Национального собрания Беларуси, дочь Выдающейся Учительницы Велятичской школы Снатович Надежды Макаровны.

4) Абрамович Марию Тихоновну- Народного Депутата СССР

5)Пухового Алексея Леоновича- партизана Великой Отечественной войны.

6) Колина Владимира Михайловича - артиста Белгосфилармонии.

7) Дорошкевича Анатолия Ивановича - предпринимателя

Торт, который подарил Черников Александр Павлович ввозят Коба Екатерина Николаевна и Казаневич Владимир Юрьевич
Ведущая Богдановская Инна

Свечи задувают Почётные Учителя и Выпускники Велятичской школы.

Вальс исполняют Лукашевич Т и Сангишиев Эдуард.

ч.3
https://www.youtube.com/watch?v=4HFtj1xv4Vo


Содержание:
1. Продолжение в фойе 1 этажа: ведущие Кулагин Антон и Маляревич Карина.
1)Постановка сказки: Грук Анастасия Викторовна, Богдановская Маша, Ильюшонок , Павловец Роман и другие ученики начальных классов
Подарок вручают школе: попугая для экологического музея!

2. Бал цветов. Рекреация 2 этажа Ведущий Гаро В. и Ильюшонок Кристина, Шарко, Харько Наташа, Жуковская, Маляревич Карина,., Ильюшонок, Галузо и др.
Коба Ольга Николаевна - Баба - Яга, Андреева Любовь Владимировна
3. Мир русской сказки "У лукоморья" - ведущие и исполнители ученики Почётной Учительницы Велятичской школы Костенич Тамары Павловны 

ч.4

https://www.youtube.com/watch?v=XKAPkgcpfOY


1.Мир русской сказки "У лукоморья" - ведущие и исполнители ученики Почётной Учительницы Велятичской школы Костенич Тамары Павловны
Ильюшонок Екатерина Александровна (1), Павловец Наташа Юрьевна, Павловец Александр, Павловец Миша, Куприянович Наташа, Ильюшонок Екатерина (8), Богомолова Анастасия Юрьевна, Белая Алла, Маляревич Ирина ,  Гаро Кристина, Градович Евгений



ч.5.


https://www.youtube.com/watch?v=5FT9m1uaaT4&t=10s


1. "Нестерка"
1) Павловец Сергей, Чернухо Татьяна, Степурко...., Стефанович Светлана, Казаневич Владимир, Маляревич Владимир, Маляревич Анжела, Дорожко, Костюкович, Павловец Кирилл, Чура Евгений, Забаронок С., ГильОльга

2) Танцы с гостями( Новицкий П,В., зав. отделом культуры и др.

3) Маляревич Вл. и Казаневич В. - сценка

https://www.youtube.com/watch?v=5FT9m1uaaT4



155- летний юбилей Велятичской школы:



ч.1


155 – летие Велятичской школы.
Театрализованное представление:
«Ожившая легенда!»
 Посмотрите  видеоролик 2000 года:

 https://www.youtube.com/watch?v=vYmL2G2tp8U


Содержание:
1.Построение  классов на торжественную линейку- можно увидеть всех учащихся, которые учились в Велятичской школе в 2000году и Учителей, работавших в школе в эти годы!

2.Ведут праздничную линейку: Чернухо Л. И.- Отличник образования Беларуси, Ученики: Шутко Вадим, Альшевский Игорь, Ходос Сергей.

3. За пультом: Богомолов Юрий и Костенич Т. П., Парфененко Н.Н.- постановщики "Ожившей легенды"- автор старый директор Велятичской школы Костенич Д. А.

4.Гости праздника- можно увидеть всех многочисленных гостей!

5. На дудочке играет ученик Маляревич Антон, одетый в белорусский костюм

6 .Идут древние Веляты: Гордый Вович( Чернухо Сергей) Илья( Шляховский) Павел (ПавловецМ.)

7. Идут мастеровые люди Велятич: Груки( Грук, Гаро); Решетники( Ильюшонок, Казаков); Полонники( Павловец Юрий, Полонник); Мельники ( Дышлевич В. Мельник)

8. Первые Учителя ( Прохоревич Ольга Николаевна - выучилась на Учительницу! и др.)

9.Первая школа в Велятичах ( Первые Учителя: Сосиновский Иосиф Фомич и Алешкевич Фёдор Михайлович- священники Велятичской могильниковой церкви и дочери священников Лисицкая Варвара Павловна и Шарковская Лидия Фёдоровна).

10. Вносят макет школы 1845г.: Учителя Давиденко - Ильюшонок Анна Ивановна и Ильюшонок Лариса  Юрьевна. Изготовил макет Выпускник Велятичской школы 1959 года Ильюшонок Иван Петрович - отец Учительницы Анны Ивановны!

 а)В школу ведут своих "детей" Чура Д., Бондарев, Д. Самсонова Т. ( Павловца  Сергея, Мельника А., Коба Ольгу Николаевну, которая "не хочет идти в школу")

11. Макет школы 1939 г., построена Шиёнком Г. С. - Первым директором Велятичской средней школы, Заслуженным Учителем БССР. Вносит Народный Учитель Велятич Жебрак Сергей Михайлович в сопровождении своих учеников 4 класса: Шишпорёнок К., Маляревича Владимира Юрьевича, Гиль Ольги Александровны,  Чура Дениса, Заборонка Сергея Ивановича,  Дивина. и др.

а) макет новой школы, построенной в 1980 году под руководством Заслуженного Учителя Беларуси Костенича вносят Учитель физкультуры Казаков Николай Иванович и ученик Градович Владимир в сопровождении учеников Выпускного класса 1981 года

12. Цветы к Деревцу Памяти Первого Директора Велятичской школы Шиёнка Г. С. - Заслуженного Учителя БССР несут Маляревич В. и Шишпорёнок К.- пионеры!

ч.2

https://www.youtube.com/watch?v=jIKoVXTI4wA

Содержание:
1. Концерт за праздничным столом ( Давиденко А. И. и группа Учительниц ( Скачок М. Г., Ильюшонок Л. Ю, Ермакова С. А., Мельник Л. А., ...

2. Выступает  Шарко Георгий - председатель колхоза "Новая жизнь"- Выпускник школы.

3. Выступает Таранда Оксана Николаевна - ведущий инспектор Минским ОБЛОНО

4. Выступает Романович Раиса Григорьевна- зав. методкабинетом

5. Танцевальная часть вечера. Встречи друзей! 

ч.3.

https://www.youtube.com/watch?v=sFN_vcPDHhA

Содержание:
1.Танцевальная часть вечера. Встречи друзей! 

2.Выступает Костюкович Пётр Николаевич - доктор технических наук

3. Выступают Выпускники Велятитчской школы, которые под руководством Аллы Семёновны  Криштовой помогали строить новую школу: Войтович Сергей, Тишковец Николай и др. ( Родительский дом!)

4. Любимые песни - исполняют все!

5. Выступает Черников Александр Павлович

6. Выступает Учительница Шпет- Казак Татьяна Чеславовна

7. Выступает Зеленкевич  Николай Данилович

8. Выступает Костенич Тамара Павловна! 

ч.4


https://www.youtube.com/watch?v=XKAPkgcpfOY

Содержание:
1.Праздничное застолье
1). Песни девушек - Учительниц

2) Выступление директора Новосадской школы Ольги Анатольевны Дрозд.

3) Поздравление директора  Велятичской музыкальной школы Василия Фёдоровича Шутко

4) Выступление Выпускницы школы Павловец- Шутко Нины Алексеевны.

5) Выступление секретаря партийной организации с-за Велятичи Михаила Кирилловича Шабана- Выпускника школы

6) Выступление директора Кричинской школы  Макарской Валентины Петровны

7) Выступление Выпускницы школы 1966г.Чернухо Тамары Васильевны 
ч.5.

https://www.youtube.com/watch?v=08uPk5Wxlmo


Содержание:
1. Выступление инспектора Гредюшко Евгения Васильевича

2. Выступление инспектора  по математике Тамары Михайловны Бугровой

3. Выступление методиста по воспитательной работе Инессы Михайловны

4.Выступление инспектора отделов кадров Зинаиды Николаевны Емельяновой

5. Первый Гимн Велятичской школы  - Быстро, быстро, как песня.....

6.Выступление председателя профкома Самсоновой Людмилы Владимировны

7.Выступление  Учительницы Тамары Петровны Шапчиц

8., Тамара Павловна Костенич и Шпет Татьяна ЧеславовнаВелятичская школа  

утонула в цветах 


1сентября 2002года. 


Праздничная линейка. 


Коллективы классов 


показывают свои 


цветочные клумбы:



https://www.youtube.com/watch?v=8Fj0KCfZv8g&t=143s

Содержание:
1. Подготовительный класс  2002г

2.Выступление Костенича Д. А. - Заслуженного Учителя Республики Беларусь.
3. Смотр клумб классов:

1)Дмитрук Максим- выпускники 11 класса

2)Павловец Анна 11 класс

3)Зуёнок Алла Александровна на зодиакальном круге со своим учениками 2002 года

4) 7 класс - Стефанович Светлана.

5) Костюкович Денис  11-а класс

6) Абрамович Сергей Анатольевич _ Учитель ( наш Гораций!)

7)Ильюшонок Вадим!

8. 10-б 2002 года Альпийская горка. Круталевич, Павловец Алеся и др.

9. Клумба 6 кл.  Диванок. Кл. руководитель Костенич Т. П. Ученица Павловец .... Юрьевна

10.  Клумба кл. рук. Давиденко Анны Ивановны

11. Клумбы начальных классов.

12. Учителя 2002 г.

13. клумба 6-б класса 202 г. Чернявчик Светлана


"Павлинка" в 

Велятичской школе 


2007год: 



https://www.youtube.com/watch?v=NTyPELhQHR8


Содержание:
1. Ильюшонок Екатерина Александровна (1)  Павловец.Наташа
2. Павловец Сергей, Зуёнок  Ольга.
3. Маляревич Ирина, Павловец...
4. Богомолова Настя, Павловец Миша 

Экскурсия по 

Велятичской школе 1995 


год:


 ч.2:



https://www.youtube.com/watch?v=PFqMfp52TkE

Содержание: Ведущая Чернухо Лилия Ивановна

1. Урок.  Мельник Л. А. 1995г

2. 9кл. кл рук Приемко Н. В. и её ученики Градович Елена Чернухо Наташа и др.

3. 10 кл. Жебрак Лена, Костенич Ольга, Андреев Сергей, Григоревич- кл. рук Гаевская Г. Г.

4. Музыкальная школа- Шутко Василий Фёдорович

5. Класс Костенича Андрея Дмитриевича:Андреев Андрей, Холод Андрей, Павловец Андрей и др.

6. Класс Ананич Натальи Валентиновны- Грук Варя, Чернухо Инна и др.

7. 5 кл. Забаронок Иван Григорьевич. Холод Оксана, Гаевская Вероника, Маляревич Антон, Ильюшонок Наташа, Чернухо Сергей, Гермалид Надя Манух Светлан, Павловец Ольга, Чура Денис, Коба Юлия, Суббот Вася

8. 5-а класс Костенич Тамара Павловна. Гости: Тишковец Варвара Павловна, Павловец Марфа Васильевна.  Ученики- Шутко Вадим, Павловец Вероника, Шерая Алеся и др. 
ч.3


https://www.youtube.com/watch?
v=rAbV1NCGdWw
Содержание:
1. Выступление Павловец Марфы Васильевны- Почётной Выпускницы, Доктора медицинских наук

2. Войтович В. А., ученики7 класса 1995г: Грук Анастасия,Захаревич Галина,Чернявчик Галя, мальчики:.... Дима

3. Самсонова Л. В. 2 кл. 1995г, Носова Катя, и др.

4. Жебрак С. М. - Народный Учитель Велятич 2-а кл 1995г. Умецкая Катя, Павловец Аня, Трубянок Люда, Лукашевич Анна, Чернявчик Анастасия - отличница

5. Ильюшонок Лариса Юрьевна , ученики 1 класса 1995 года: Лучина Надя и др.

6. Ермакова С. А. - Учительница , ученики 1 класса:

7. Давиденко А. И.- и ученики 3 кл.:  Павловец Виталий Викторович и др.
ч.4.

https://www.youtube.com/watch?v=_TY22W-Z1II

Содержание:
1. Шапчиц Т. П. и её ученики 4 кл. 1995года Ходос Светлана Петоровна, , Парфененко  Александр Николаевич и др.

2. Парфененко Н. Н. и его ученики 8 кл. 1995г.:Манух Света, Дашкевич Надя, Мельник Оля, Ильясова Наташа, Градович Ольга ,Самсонова Таня,Маталыгог Оля, Лапко Оля и др

3. Скачок М. Г. Учительница 1 класса и её ученики 1995г. Парфененко Татьяна, Маталыго..., 

4. Казаков Н. И. и Воробей Р. Ф Учителя в спортзале  с учениками 8 кл:  Костюкович В. Павловец Вероника, Харько Наташа, Стрижнёва Татьяна, Слуцкая Алёна, Штайда А. Чернявчик Валерий Решетник Алеся, Сосуновская Нина,  Тишкович Елена. и др.

5. Войтович В. А. в музее народной славы. Экскурсоводы: Добролежа Елена.

6. Техперсонал: Костюкович Вера Михайловна, Коба Татьяна  Геннадьевна, медсестра Маляревич Наталья,  завхоз Казакова Е. П. Костюкович Софья Карповна, Костюкович Надежда Ивановна, Коба Татьяна Николаевна, Нарбекова Мария Игнатьевна

6. Столовая.   
ч.5.

https://www.youtube.com/watch?v=V2B6LYepwN8

Содержание:
 Столовая: Лапко Светлана Владимировна, Коба Валентина Николаевна, Альшевская Людмила Романовна 
Выпуск 1997 год:


https://www.youtube.com/watch?v=13BxQ40YD04

Содержание:
 1.кабинет физики урок Костенича Д. А.: Чернухо Наташа, Алисиевич Людмила,Суббот Таня, Градович Елена, Тишковец, Ковальский Андрей, Ходосевич Андрей, Костюкович Виталий, Курта..

2..Жебрак Сергей Михайлович - 1 Учитель прощается со своими питомцами,

3. Ильюшонок Ольга Ефимовна - простые пожелания!, 

4.Костенич Тамара Павловна - урок русского языка, 

5.Буковская Р. А. - Учительница  с пожеланиями Выпускникам 1997 г. читают стихи: Чернухо Наташа,Градович Елена,, "Парсюк" читает про парсюка , Ходосевич Андрей - байка!

6. Войтович В.А урок истории

7. Заборонок И. Г. урок иформатики

8. урок химии Ходос Т. Д.

9. Урок географии Маляревич Светлана Леонидовна

10. Урок математики Рабцевич Евгения Моисеевна

11. Кл. руководитель Приемко Наталья Викторовна. Мечты: Наташа  Чернухо биологом, Градорвич Елена - исторический факультет,Ходосевич Андрей - БАТУ( электроэнергетиком, Гермалид Костя - оршанский педтехникум, Костюкович Виталий - хочу помогать людям!

12. Чернухо Лилия Ивановна - Отличник  Образования Беларуси с Выпускниками 1997 года, урок биологии

Велятичская школа. 

Открытие музея 


"Крестьянская хатка 17-


19в.в.":


 https://www.youtube.com/watch?v=MzLKvypmPDo

Содержание:
1.Торжественная линейка, посвящённая открытию музея

2.Ох,  и растила  Ульяновна лянок-  ученики.

3.Касабуцкая Валентина Николаевна- создатель музея о своих помощниках - учениках и  старожилах Велятич, которые помогали  собирать экспонаты.

4. Костюкович Ольга Фёдоровна зав. методкабинетом Борисовского РОНО

5.Ковалевский Александр Станиславович- Лесничий Велятичского лесничества.

6.Литературно- музыкальная композиция - учащиеся: Грук Варя, Альшевский Игорь, и др. 

7. Открытие музея!.

8.  От синявокага да кашули! Рассказ о ткачестве, льне- Коба Нина Кузьминична!.

9.Хлеб всему голова- Куракевич Екатерина Лукинична!

10.Рождение дитяти в крестьянской  семье- Чернявчик  Ольга Макаровна.  
 Праздник  районный 

"Богач" в Велятичской 


школе: 


https://www.youtube.com/watch?v=vteAl3Scofg
Содержание:
1. Выставка сельскохозяйственная всех школ Борисовского района 2002г.

2. Коба Ольга и Павловец Сергей  преподносят каравай руководителям райисполкома Стрелковскому П.  и РОНО- Коротышу Ивану Фёдоровичу

3.Ухолодская школа

4.Богдановская Инна приглашает в музеи школы.

5.Осмотр экспонатов  выставки

6. Концерт художественной самодеятельности Велятичской школы: Грук..., Павлоец Анна, Альшевский Игорь и др.

7. Велятичский  ансамбль песни и пляски: Шкарадёнок Надежда Фёдоровна, Василевский Алексей и др. !

1 комментарий:

  1. "Бенджамін Брыль Лі быў вельмі прафесійным ва ўсе часы, паведамляючы мне пра ўсё, што адбывалася. Калі ў мяне былі пытанні, ён заўсёды быў у стане адказаць. Гэта была мая першая купля жылля, я нічога не ведала пра працэс пазыкі, і ён вельмі лёгка зразумеў рэчы, якія былі ў мяне. Мне вельмі спадабалася працаваць з ім ".
    Ён займае крэдытны супрацоўнік, які працуе з групай інвестараў, якія гатовыя фінансаваць любы праект альбо пазычыць вам любую суму з вельмі нізкай цікавасцю. Звяжыцеся з Бенджамінам Брылем Лі E-Mail: Lfdsloans@outlook.com Whats-App Number: + 1-989 -394-3740.

    ОтветитьУдалить